Hejka! Mam 14 lat i piszę bloga. Nie wiem, o czym pisać, ale pewnie z biegiem czasu się nauczę. Właśnie wróciłam ze szkoły i po rozmowie z koleżankami postanowiłam napisać coś. No więc i piszę. Może najpierw będzie o szkole. Dziś nic się nie wydarzyło oprócz tego, że Lidka ścięła włosy. Teraz śmiesznie wygląda i żałuje, że to zrobiła. Jakby mogła, to by już nie ścinała. Teraz poczeka kilka miesięcy, aż jej te włosy odrosną. Ja jutro idę z tatą na targ. Mamy większy ogród, na którym moi rodzice uprawiają warzywa, a także sad z owocami. Tata codziennie sprzedaje nasze plony na rynku, gdzie ma swoje stoisko. Idę tam czasem z tatą. Bierzemy wagę z sobą, jakieś opakowania i jedziemy samochodem dostawczym. Będziemy tam kilka godzin. Już dziś zapakujemy do wozu opakowania tekturowe, torby foliowe.Opakowania tekturowe przydadzą się, jak ktoś coś kupi. Klienci nie zawsze mają ze sobą specjalne koszyczki, na przykład na truskawki czy porzeczki. Zawsze jest problem, bo opakowania tekturowe szybko się kończą. Inna sprawa jest z foliówkami. Torby foliowe tata przywozi z miasta, z jakiejś hurtowni. Przywozi ich całe mnóstwo. Mówi, że są bardzo tanie, jak się weźmie cały karton. Wiem ze szkoły, że te torby foliowe są bardzo zdradliwe. Chodzi mi o to, że są wygodne dla ludzi, ale przy tym bardzo zanieczyszczają naszą Ziemię. Szkoda, że ludzie dla wygody poświęcają naszą przyrodę… Mój tata tez nie zwraca na to uwagi. On mówi, że klient to teraz nasz pan, więc musimy mu zaoferować to, czego oczekuje. A oczekuje on praktycznych rzeczy. Są nimi niestety i te torby foliowe. Tata wozi tez ze sobą opakowania kartonowe. Ma w nich jabłka, gruszki i czasem ziemniaki. Opakowania kartonowe są fajne. Jak byłam mniejsza, to robiłam z nich z moim bratem domki. Często się tam chowaliśmy przed rodzicami. Teraz już jestem za dorosła, aby się bawić w takie zabawy. Już opakowania kartonowe nie są dla mnie przedmiotem do zabawy. Po prostu trochę wydoroślałam. O – nawet troszkę udało mi się napisać w tym blogu! Czuję, że będzie dobrze w przyszłości!