Zacznijmy od terminologii – co to jest expediting. Jest zespół czynności mający na celu usunięcie przeszkód w osiągnięciu planowanego terminu produkcji i konsekwentnie, wysyłek wyrobów przez dostawcę (producenta, hurtownika). Osiąga się to przez wizytowanie wytwórców (finalnych lub częściowych) i analizowanie harmonogramu produkcji i dostaw na poszczególnych etapach produkcji danych urządzeń lub innych wyrobów. Często bardzo łatwo inspektorom wykryć nieprawidłowości, może to być np. wadliwa dokumentacja – niepełna lub na jakimś etapie czeka na zatwierdzenie. Nadzór polega na wymuszeniu określenia dokładnych terminów przygotowania dokumentacji i przekazaniu jej do produkcji. Bywa tak, że zmiany w dokumentacji pozostają schowane gdzieś głęboko w szafie biura konstrukcyjnego, a produkuje się wg starych planów, co daje de facto produkcję bubli. Dokumentacja może być również przetrzymywana „w uzgodnieniu” u klienta w innym dziale, niż ten który zamawia produkt. W typ przypadku niezależność expeditingu przeprowadzanego przez zewnętrzne firmy, sprawia, iż dopinguje klienta do radykalnych zmian organizacyjnych u siebie, zdejmując odpowiedzialność za nieterminowe dostawy z producenta. Producent końcowy winę zwala czasami na nieterminowe dostawy od poddostawców. Rolą inspektora jest zbadanie dokumentacji potwierdzającej lub negującej te zdarzenia.